
her birey biriciktir ve özeldir, elbet.
bunu, her şeyden önce mesleğim gereği, kabul etmiş&benimsemiş bir insanım.
lakin, bazı annelerin çocuklarını bunca abartmalarına, çocuklarının eşsiz-benzersiz ve olağanüstü varlıklar olduğunu sanmalarına katlanamıyorum çoğunlukla...
hep onları anlatmalarına, sıradan hikayelerini çok orijinal sanmalarına sinir oluyorum...
yüzleştiriveresim geliyor.
@ bu arada, feysbuk hesabımı dondurdum. 3 yıl sonunda.. anlamlı bi nedeni yok dondurmamın, açık olmasının da olmadığı gibi..
hep gıcık olurdum bi açıp bi kapayanlara, "biz de seni takip ediyoduk, pek üzüldük gitmene" diye dalga geçer kıs kıs gülerdim. siz de beni bu şekilde ezebilirsiniz; serbestsiniz.
o değil de, kısacası, artık feysbukta geçirdiğim zamanı da blogumda geçireceğim. bilginize;)