çocuklar son derece dikkatlidir...
bir o kadar da acımasız... ne denli incittiklerinin farkında olmadıklarından belki de...
anında fark ederler ayrıntıları... kendilerinden ve genel'den (normal'den/norm'dan) farklı olanı etiketlemekte de üstlerine yoktur...
pek çoğu "alay edilmek"ten muzdarip de olsa, bir diğer akranıyla alay etmekten alamaz kendini..
doğal olmayı başarmalarındandır da diyebilir miyiz? acımasız oluyorlar ama orası doğru...
YanıtlaSilsevgili özge,
YanıtlaSilolabilir.
belki de bizlerin de içinden geçen ama dışa vur(a)madığımız şeylerdir çoğu...
çocukluk güzeldir.söylenen altında başka hiç bir mana yoktur.sade..yalın..net..
YanıtlaSilsevgili severim deliyi,
YanıtlaSilkesinlikle;)
O yaşta öğrenmezse alay etmeyi ve edilmenin ne kadar kırıcı olduğunu, büyüyünce kalpsiz olur. İyi bir staj bence.
YanıtlaSilsevgili Menelmacar,
YanıtlaSilfarklı bir bakış açısı;)