son iki haftasına girmişken, "amaan kaçırmayayım" kaygısı iyice bastırdı ve geniş zaman ayıramasam da nihayet gidebildim!
yok olmadı yani, bir türlü uzun zaman dilimi ayıracak fırsat bulamadım. ben de n'apayım, koşa koşa 17:50'de girdim, kapanışa kadar (19:00) gezdim.
neyse ki, çok fazla zaman gerektiren bir sergi değil. henüz gitmediyseniz, 1,5- 2 saat yeterli olacaktır diye düşünüyorum, "iş çıkışı ayarlayıp gidip görün" derim;)
pek çok eleştirildi, beğenmeyenler oldu, biliyorsunuz.
fakat ben oldukça memnun ayrıldım. ışık, ses ve dev görüntüler etkiledi beni. özellikle de müzik çok dinlendirici ve iyi geldi.
hatıra olarak da çok hoş bardak altlıkları ve ev arkadaşım için ayraç aldım. siz de sergiyi gezdikten sonra, güzel hatıralar almayı unutmayın;)
kaç kez gitmeye yeltendik ve gidemedik bilmiyorum.umarım bitmeden görebiliriz:(
YanıtlaSilbu arada bloguma beklerim, mimlendin:)
sevgili maviumut,
Silçok az kaldı!
yetişin:)
bakıyorum şimdi bloguna;)
van gogh beni hüzünlendirir hep belki hayatından olsa gerek : (
YanıtlaSilsevgili mine,
Silnereden buldun bu yazımı:)
etkileyici bir sergiydi...
ve dediğin gibi hüzünlü ve etkileyici bir yaşam öyküsü...