27 oldum ben!

dün doğum günümdü benim!

düne kadar "vay efendim, doğum günü kutlamak da neymiş, ne önemi var böyle şeylerin" diyen bir insandım.. ve fakat dün yaşadığım sürprize bi mutlu oldum bi mutlu oldum anlatamam:)

sevdiğim, yakınım olan pek çok insanın davet edildiği bir toplaşma organize etmiş hayatımdakisevgiliinsan, cihangir'de sevdiğimiz bir mekan olan erciyes'te.. 

gelen, gelemeyip de mesajlarıyla, aramalarıyla yanımda olduğunu  hissettiren herkes çok mutlu etti beni. 

hep diyorum ya "hayat sevdiklerimizle güzel, anlamlı"  diye; dün de bunu yoğun olarak hissettiğim bir gündü..

şunu düşündüm bir de:
yaşlanmaktan, yaş almaktan hiç korkmuyorum ben. 

ve bunu da şuna bağlıyorum; anlamlı ve coşkulu yaşıyorum çünkü.. sevdiğim şeyleri yapıyorum.. mutluyum kısacası.. 

bence "yaşlanma korkusu"  en çok pişmanlıklarla, yeterince dolu/ verimli yaşadığını hissedememekle ilgili çünkü..

velhasıl, umarım yeni yaşımda da yaşam sevincimi, coşkumu kaybetmem ve yakınlarımla çok güzel zamanlar geçiririm;)

(yeni türkü, sezen aksu, fikret kızılok, bülent ortaçgil gibi üretken ve büyük sanatçıların sürekli şarkılarını keşfediyorum, sürekli değişiyor favorilerim. bu ara da buna takığım, iyi dinlemeler;))