tanrı olmak isteyen otobüs şoförü
istiklal'de bomba patladığı günün sabahında eşim şirkete gidecekti, beni de şirketin yanındaki alışveriş merkezine bırakmıştı.
lakin, sanılanın aksine, her kadın alışveriş yapmayı sevmez (klişelerinizi de, karikatürize etmelerinizi de alıp gidiniz lütfen)... ben de biraz kendime bir şeyler bakmaya çabalayıp tez zamanda sıkılınca çare olarak kitapçıya attım kendimi. evde yığınla okumadığım kitap dururken, pek fazla para harcamak istemiyorum artık kitaba (bunun da bir çeşit "sahip olmaktan duyulan o haz"za dönüşmeye başladığını fark edeli çok oldu zira). o nedenle indirim reyonuna yönelip 10 liraya satılan kitaplara göz gezdirdim ve adı ile ilgimi çekiveren kitabı alıverdim.
yazarı israilli etgar keret ve çevirmeni bukovski'yi türkçeleştirmekteki başarısıyla bilinen avi pardo olan kitabı bir kafeteryada oturup okumaya başladım. ilk defa israilli bi yazarı okuyacaktım. patlamada hayatını kaybedenlerin kimlikleri öğrenilmeye başlandı bu esnada... israilli turistlerdi... bazı tesadüfler can acıtıcıydı...
eşim şirkette işini bitirip yanıma geldiğinde kitabı yarılamıştım. ertesi gün bir defa daha elime alıp bitiriverdim zaten. coen brothers filmleri tadında kara mizah örneği sayılabilecek 3-4 sayfalık kısacık öyküler. bir tek sonuncu öykü biraz uzun. hiç alışık olmadığım, oldukça özgün hikayelerdi hepsi ve sürükleyici bir anlatıma sahiptiler. normalde öykü sevmememe rağmen severek okudum kitabı.
hem kolay okunan hem farklı bir kitap isteyenlere kesinlikle öneririm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder