"Ne zaman öleceğimizi bilmediğimiz için,
hayat hiç bitmeyecekmiş gibi gelir.
Ama hiçbir şey çok tekrarlamaz kendini.
Aslında çok az tekrarlar.
Çocukluğunuzun bir öğleden sonrasını,
öyle ki,
hayatınızı onsuz düşünemediğiniz,
sizi derinden etkilemiş bir öğleden sonrayı,
daha kaç kez anımsayabilirsiniz ki?
Belki dört, beş kez daha.
Belki o kadar bile değil.
Dolunayın çıkışını daha kaç kez izleyebileceksiniz?
Belki yirmi.
Ama yine de, her şey sonsuzmuş gibi gelir."
2006 ya da 2007'de izlemiş olmalıyım çölde çay'ı...
ama bu sözler çok daha öncesinde, belki 2001'de belki 2002'de yazılıydı "çok özel defterim"de. bizim zamanımızdaki çoğu gencin beğendiği şiirleri, sözleri, alıntıları not ettiği o güzel defterlerden söz ediyorum. henüz internet yokken, kalem varken...
sahi, internet olmadan onca bilgi nasıl aktarılıyordu acaba? nereden öğrenmiştim o yaşımda bu alıntıyı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder