Pazar, Haziran 13, 2010

insanları tanıdıkça, onları başta oturttuğumuz tahttan indirmek zorunda kalmasak keşke


ben çok üzülüyorum buna.

pek çok defa elimden birşeylerin kayıp gidişini şaşkınlıkla izledim.

anlam veremiyorum, takip edemiyorum. nasıl yakınlaşıp uzaklaşıyoruz?

neden?

nerde başlıyor nerde bitiyor?
böyle buyurdu şu an'da
Etiketler: , ,

2 yorum:

  1. mine30 Haziran 2010 17:16

    galiba çok fazla şey beklemeyip oldukları gibi kabul etmeli , aksi takdirde hep hayal kırıklığı oluyor : =(

    YanıtlaSil
  2. ezgi6 Temmuz 2010 15:38

    haklısın...
    sanıyorum, beklentiler ve yüklenen anlamlarla ilgili.

    YanıtlaSil

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)