sanırım en çok bu konuda yazıyorum.
bu konuda değilmiş gibi görünenlerin altında da ekseriya bu tarz duygular var.
bugün bi anda fark ettim de, yeni değilmiş bu özelliğim. zira, bi anı geldi buldu beni 17-18 yıl öncesinden...
anlatayım, siz de görün;
bizim evde öğlen ve akşam babam geldiğinde "ona kapıyı açmak ve terliklerini getirmek" ablam ve benim çok önemsediğimiz bir şeydi. yarışırdık adeta.
bir öğlen, yine babam geldi yemeğe. tam hatırlayamıyorum, sıra bendeydi de ablam mı bozmuştu ne. kapıyı o açmıştı babama, babam da teşekkür etmişti ona...
o kadar üzüldüm ve ablama o kadar kinlendim ki, babam gidince, ilk işim yeni alınan barbibebeklerimizden ablama ait olanın zarif ayakkabısını koparmak oldu.
öcümü almıştım...
Sende Jigsaw'ın intikam duygusu var herhalde. Hala kindar mısın? :/
YanıtlaSilbende de aynısı var..herkes beni sevsin bana iyi davransın hep böyleyim..aksi olunca şoka giriyorum sanki zorundalarmış gibi..
YanıtlaSilsevgili Must.,
YanıtlaSil:D güldürdün beni. yok yok, kin/intikam yok artık. çocukkendi o :)
sevgili Milena,
:) ah ah, sorma. sevgiye doymayan ruhumuz ne olacak bizim:/
Ezgicim, bu biraz baglasiklik, yani senin cok sevilme gereksinimi diye bahsettigin..Bu bir iliski paterni aslinda, kotu bir sey de degil bana sorarsan.Ama senin o bakip da cok sevildigini dusundugun insanlar aslinda daha baska bir patolojinin ortasindalar, yani sagliksiz olan o aslinda...Baglasiklik hakkinda okursan belki daha iyi anlayacaksin beni..
YanıtlaSilsevgili özlemköse,
YanıtlaSilteşekkür ederim. mezun olduğumdan bu yana alanla ilgili pek okumuyorum esasen:/
önerebileceğin kaynak da varsa çok memnun olurum.