Salı, Ocak 08, 2013

iş yerimden gülümseten anlar

çeşitli engel türleri olan bireylerle çalışıyorum ben. işim genel olarak, gelen bireyin performansını alıp eğitim ihtiyaçlarını belirleyerek ona yıllık eğitim planı hazırlamak üzerine. işbu performansta da çeşitli bölümler var; özbakım becerileri, toplumsal yaşam becerileri, matematik becerileri, sosyal hayat becerileri vs... bunların her birinin de alt amaçları var ve bu amaçlardan hangilerini ne düzeyde yapabildiğini ölçmeye çalışıyorum. 

bunu yaparken yaşadığım komik olaylardan biri:
hafif düzeyde zihinsel yetersizliği olan 9 yaşındaki bir çocuğa soruyorum:
"atatürk'ü biliyor musun?"
"evet biliyorum."
"hımm, ee bahsetsene, neler yapmış atatürk?"
"ölmüş"
:)

bir diğeri de aslında benim değil çalışma arkadaşlarımdan birinin başından geçti. şöyle ki:
toplumsal kurallara uyup uymadığını soruyor veliye, veli ne sorulduğunu anlamayınca örneklendirerek yardımcı olmaya çalışıyor arkadaşım:
"mesela bir alışveriş merkezine, sinemaya gittiğinizde o ortama uygun davranır mı?"
ve velinin naif cevabı:
"vallaha hocam, bizim başımıza hiç öyle şeyler gelmedi, bilmiyorum."

2 yorum:

  1. Hakikatten komikmiş, zor işleri yaparken de insanı tebessüm ettirecek yanlarını bulmak çok güzel

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili Lulu,
      hayat! her an insanın içini ısıtan bir şey oluveriyor bence...
      bu arada sizin mekanın ismi için aklıma "bohem" geldi ama tabi konsept de uymalı;)

      Sil