Yılın ilk tiyatrosunu Türkiye'ye döner dönmez annemle izledim.
Aslında bir oyun temsili değil, tek kişilik bir gösteriydi izlediğimiz. Yaşama sanatı ile ilgili bir gösteri.
Temelde Louise Hay kitaplarına dayanarak, çok yakın olduğum felsefeyi anlattı sevgili Betül Arım 1,5 saat boyunca hiç azalmayan enerjisiyle.
Pek çok hikaye paylaştı bizimle bilinçaltı/dışımızın ve pozitif düşünmenin, kendimizi tanımanın, gülmenin, anda kalmanın önemine dair.
Hem yeni şeyler öğrendim hem bildiklerimi hatırladım. Keyifli ve öğreticiydi.
Sanat, tiyatro, merak, bilgi, öğrenme, neşe, keyif, yaşama sevinci, coşku iyi ki var!
"Sanat, tiyatro, merak bilgi, öğrenme.."
YanıtlaSilToplumda kaç kişi tiyatroya gider oldu,
kaç kişi bu yazdığınız duyguları yaşamakta,
Elbette yazdıklarınıza bir eğitimci olarak canı gönülden katılıyorum.
"Sanatın içine tüküren" bir zihniyetin kolö gezdiği yerde,
satan, tiyatro, şiir vs...
Hepsi ideal insanların yüreklerinde kaldı.
Tiyatro sahnelerinin bir bir kapandığı
yenilerinin açılmadığı güzel ülkemde..
Elbette az sayıda da olsa öğretici tiyatro oyunlarının önemi çok büyük.
Saygılar.