12 yaşındayım... babam yeni emekli olmuş. emekli olmuş dedimse yaşlı sanmayın, henüz 44 yaşında genç adam. yeni iş kurmuş, çok çalışıyor, 10-11'den önce dönemiyor eve. ama hep eli kolu dolu... özsüt yeni açılmış bizim ilçemize. profiterol alıyor, dondurma alıyor...
bazı geceler ablamla ben uyumuş oluyoruz o geldiğinde. öperek uyandırıyor bizi öyle durumlarda. uyanıp tatlımızı yiyoruz. konuşup gülüşüp öyle uyuyoruz...
....
11 yıl oldu babam aramızdan ayrılalı.
yaşam garip.. insan, bir süre sonra, hayatın akışı içinde yokluğunu hissetmiyormuş gibi oluyor.
sonra birden, bir akşam böyle bir anı geliyor gözümün önüne, boğazıma bir yumru oturuyor, evime giderken otobüste ağlatıyor zamansızca ...
...
anlıyorum o an; böyle bir adamla evlenmek, mutlu bir aile olmak istiyorum.
Yazini okurken gozlerim doldu, yumru oturdu bogazima
YanıtlaSilsevgili Lulu,
Silteşekkür ederim canım duygularımı paylaştığın için. desteğini hissetmek çok değerli.
Ezgicim
YanıtlaSilbugün bir dostumla konuştum 8 yaşında babasını kaybetmiş dünya tatlısı bir kadın.. 1 yıl önce evlendi.Bana dediki çok küçükken kaybettiğim babamı kocamda buluyorum..içimde birşeyler tamamlandı sanki..
o böyle söyleyince buruk da olsa çok mutlu oldum onun için.Umarım sen de çok mutlu olur,doğru insanla çok güzel bir yuva kurarsın..
sevgili Milena,
Silcanım teşekkür ederim.
ne güzel dilek bu! umarım canım.
ben yine "sen hep yaz" diyeceğim...nolur...
YanıtlaSilsevgili zeze,
Silteşekkürler.
sanırım ne demek istediğini anlıyorum...