Pazar, Haziran 19, 2016

babalar günü

nasıl baş ettiğimi ben de bilmiyorum...
15 yaşındaydım...
30 yaşında evli barklı kadınım şimdi.
bir şekilde geçti gitti 15 yıl...

bildiğim tek şey;
çok sevdiğin birini bir daha göremeyecek olmanın üzüntüsü ya da yaşanmış güzel anılara özlem duymaktan çok daha fazla bir şey bir çocuğun babasının ölmesi...
bitmeyen yarımlık, eksiklik hissi...
garip bir utanç, eziklik duygusu...
yalnız kalan anneye destek olma çabası ile zamansız büyüyüverme...
acımasınlar diye kuyruğu hep dik tutma çabası...
bir yük sırtında... ağır bir yük...
...
velhasıl, dilerim, allah hiçbir çocuğa anasızlığı, babasızlığı yaşatmasın...

6 yorum:

  1. Amin.

    Allah rahmet eylesin babacığına.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili Handan,
      teşekkür ederim. hepimizin ölmüşlerine rahmet dilerim...

      Sil
  2. amiinn, Allah rahmet eylesin :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili Büşra Bayram,
      teşekkür ederim, amin...

      Sil
  3. Amin!

    Aslında yazacak çok şey bulabilirim babalarımız, kendi babam hakkında ama sizin yazdıklarınızdan sonra olmaz! Ben sadece babanıza rahmet, anneciğinize uzun ve sağlıklı bir ömür dileyebilirim şu an.. Ancak şunu yazmalıyım; kısa ama ağır bir yazı olmuş!

    Sanırım blogumdaki sorun giderilmiş! O nedenle bundan sonra daha fazla zaman ayırabilirim bu sayfa için! Zaman ayırabilirim diyorum ama sadece okumak için :) Ev ve iş çok fazla zamanımı alıyor!

    Acı ama gerçek; Bloggerlar sayesinde yalnızlığımı paylaşıyor, yalnız olmadığımı hissediyorum :) Sosyalleşme adına gündelik yaşantımızdaki rollere uygun arkadaşlıklar, dostluklar kurabiliyoruz! Oysa bloglarda ve bloggerlarda, en azından benim takip ettiklerimde, sosyal rol kaygısı yok :)

    Sizinki de dahil olmak üzere, takip ettiğim az sayıda blogger var! Ancak her birinizin yazdıklarını ilgiyle ve severek, bazen düşünerek okuyorum vakit buldukça!

    Yeri gelmişken teşekkür de etmiş olayım size! Düşüncelerini yazıya döküp, bir de internet ortamında paylaşabilen insanları ayrı bir yerde tutmak gerektiğine inanıyorum ve ben öyle yapıyorum :)

    Selamlar,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili cengiz,
      teşekkür ederim yorumuna...
      çok severek yazıyor ve okuyorum ben de.
      eskisi kadar zaman ayıramasam da, düzenli biçimde yazmaya gayret ediyorum yine de.

      Sil