bu dünyada kendimi güvende hissedemiyorum

yıllar önce, ırak bombalanırken de içim çok acımıştı. şimdi de öyle... çok yakın coğrafyada seyredince "savaş", daha bir etkileyici mi oluyor?

korkuyorum...

"lozan'la sınırlar belirlendi, savaş geride kaldı" sanıyor insan... ama bitmiyor...

ekonomisi halihazırda güçlü olanlar daha fazla ekonomi için, insan hayatını hiçe sayabiliyor... şaşkınım...

güven, huzur, adalet... ne zaman? nerde?

blog'u tweeter'laştırmak

@ şişman iki amerikalının çeşitli sakarlıklarına ve kadın kılığına girmesine gülen var mı...

@ "bilgide sınır yok" ya, çok canım sıkılıyor buna bazen. düşünsenize hiç ama hiçbir zaman, asla tamamlanamayacak bilmek istediklerimiz.

bazen diyorum, "hiç kitap yazılmasın artık, film çekilmesin". açığı bir nebze telafi dene kadar bari...

@ bir de tespit gelsin:

yurdumda, bilhassa kadınlar, yaşı ne olursa olsun evlendikleri vakit daha bir "birey" sayılıyorlar toplumun nazarında. saygınlıkları artıyor, daha bir sözü dinlenir oluyorlar. bir de örnekle taçlandırayım tespitimi hatta; "yetişkinler"in yanında sigara içebilme özgürlüğü genelde yaşla değil medeni durumla belirleniyor.