"insan öleceğini bile bile nasıl yaşar?"
diye sorar büyük şair nazım, yanılmıyorsam, "memleketimden insan manzaraları"nda...
"ya çıldırır ya öleceğini unutur"
diye cevaplar sorusunu...
başka türlü yaşanmaz sanırım. öleceğimizi unutmadan yani...
bazen de aklımıza düşer ama...
düşünürüz ölümümüzü...
benim de aklıma bir soru takıldı birden:
kitaplarım kime kalacaktı?
altlarını çize çize okuduğum, çok sevdiğim, her biri benden izler taşıyan...
kimin olmalıydı kitaplarım benden sonra?
