Cuma, Temmuz 15, 2011

yaşam her yaşta güzel


"en güzel yaşımda... " ile başlayan bir cümle kurdu 20 yaşında biri...
"sahi öyle mi?" diye düşündüm ben...
evet, gençlik güzel...
peki, kaç yaşında biter o en güzel yaşlar? var mı öyle bir son...
kendime bakıyorum, 25 yaşımdayım (yaşımdayım mı yaşındayım mı?) ve en güzel yaşımda olduğumu düşünüyorum. (okul bitmiş, işim var, özgürüm vs.)
anneme bakıyorum 50 yaşında , o da en güzel yaşlarında olduğunu düşünüyor. (çocukları büyütmüş, ekonomisini toparlamış, kendi için yaşamaya başlamış, artık rahat ediyor vs.)
yaş aldıkça, "her yaşın ayrı güzelliği var" düşüncesine yaklaşıyorum sanırım... yoo, züğürt tesellisi değil bu, gerçekten de inanıyorum.
sanırım, asıl soru; "insan ne zaman yaşlanır?"
ve sanırım cevap da "yaşam enerjisi sönünce"
yaşam enerjimizin hiç bitmediği, amaçlı ve umutlu yaşamlarımız olsun öyleyse...

izmir

istanbul'dayken mütemadiyen bir izmir türküsü var dilimde.
buraya gelince de istanbul tütüyor burnumda...
bitsin bu ikilem artık...
ait olayım birine...
@@@
günün özlüsözü de gelsin: (:))
anne yanında kalmak, ütülü çarşafta yatmak demektir.
ev kıyafetlerinin bile ütülü olmasıdır hatta.