geleneksel "eylülün gelişini kutlama yazımız"a hoş geldiniz efenim:)
yaz sevmezler için, hadi haziran geçer gider, temmuz da bir derece geçer de, ağustos artık uzar uzar uzar... o sıcaklar bitmek bilmez. her gün eylülün bir an önce gelmesi için dua edilir.
ve çok şükür ki, eylül, eninde onunda gelir...
eylül hüznü çağrıştırmaz bana, genel kanının aksine.
bana göre başlangıçtır eylül.
yeni (ve çok güzel) bir mevsimin başlangıcı değil sadece...
17 yıllık öğrencilik üstüne 8 yıllık öğretmenlik ile geçtiği için hayatım belki de, ocaktansa eylüldür yılın başı, eğitim-öğretim yılını baz alırım yılları ayırırken genelde...
bir önceki yılın değerlendirmelerini yapar, yeni kararlar alırım.
eylül, yazın miskinliğinden kurtulma zamanıdır bir de...
"aman nasılsa bütün gün evdeyim, sonra yaparım, bugün olmasa yarın yaparım" eğiliminden sıyrılma zorunluluğudur mesela...
yeniden, her sabah, aklı evinde, dönünce halledeceklerinde, hatta minicik minicik işler olsa da liste liste notlar yazarak düşmek demektir yollara... ("eti buzluktan çıkar" gibi, tanıdık geldi mi:p)
zamanla alışılır yeniden tempoya elbette...
sadece okula dönülmekle kalınmaz. okul/iş dışı bir etkinlik için araştırmalar başlar. kurslar, eğitimler için kollar sıvanır. halk oyunları, seramik...
yaz sıcağında gezilemeyen seyahat rotaları için planlar yapılır. iznik, amasra, eskişehir...
eylül, avlanma yasağının sona ermesi ile mis gibi balık yiyebilecek olmaktır biraz da...
bir deee, en sevdiğim çiçek, nergisin evleri mis gibi kokutmasına az kaldığını müjdeler!
bu liste uzar gider. 3 ay boyunca güzel sonbaharın hakkı verilmeye çalışılır:)
