Verimli Bir Yaz Tatili İçin Öneriler

Bir eğitim öğretim yılı daha geride kalırken, öğrenciler için 3 aylık yaz tatili başladı. Kaç yaşında olursa olsun her öğrenci, yıl boyunca yaz tatilini bekler ve tatilini gönlünce geçirmek ister. Tatiller, dinlenmek ve yenilenmek için bir fırsattır ve doğru değerlendirildiğinde çocukların gelişimine olumlu katkısı olur.

Anne babalar da çocuklarının tatilde vakitlerini verimli geçirmelerini isterler. Televizyon, tablet, telefon üçlüsüne değil de; ders tekrarına zaman ayırarak bilgileri taze tutmalarını ve bir sonraki yıl için de hazırlık yapmalarını beklerler. (Bu noktada lütfen biraz geçmişe gidip, kendi öğrencilik yıllarınızı hatırlamaya çalışınJ)

Öğrenciler bilmelidir ki; yazın hem dinlenip hem spor, sanat ve sosyal alanlarda kendilerini geliştirebilmeleri için zaman vardır ve bunlara ek olarak istedikleri zamanlarda kısa ders çalışmalarıyla bilgilerini tazeleyebilirler. Anne babalar da bilmelidir ki; çocuklarının dinlenmeye ihtiyacı vardır, yazın bütün bilgi birikimlerini bir anda unutmayacaklardır ve akademik gelişimlerinin yanı sıra sosyal gelişimleri de son derece önemlidir. Tatili hem verimli hem de keyifli geçirmek mümkündür aslında Bunun için dikkat edilecek temel noktaları şu şekilde sıralayabiliriz:

·         Yılsonunda bazı çocuklar eve karnelerini gururla getirirken bazıları karneleri nedeniyle kendilerini başarısız hisseder. Karnesi zayıf olan çocukların aileleri yapıcı değerlendirmeler yaptıktan sonra çocuğa destek ve güven vermelidir. Çocukla başarısını yükseltmek için neler yapabileceği konuşularak, sonuca değil emek ve çabaya, çalışmaya vurgu yapılmalıdır. İyi bir karneye sahip olan çocuklara da özverili çalışması için teşekkür edilmelidir. Karne, yaz tatili için bir ödül ya da ceza ölçütü olmamalıdır.

·         Çocuklar tatilde de düzene ihtiyaç duyarlar.  Sınırsızlık çocuklara iyi gelmez ve 3 ay sonra yeniden düzene girmelerini de zorlaştırır. Uyku, yeme, ekran başında geçirilen sürede okul dönemine göre esnemeler yapılabilir; ama, sınır mutlaka olmalıdır.

·         Çocukların düzeyine ve zevklerine uygun bir kitap listesi oluşturularak bu kitapları okuması teşvik edilmelidir. Ailecek kitapçılara, kütüphanelere gidilmesi, çocuğun kitabını kendisinin seçmesi ve aile okuma saatleri çocuk için özendirici olacaktır.

·         Çocuklar eğitim yılının yorgunluğunu atmak için sevdikleri etkinliklere vakit ayırmalı, sosyal etkinliklere katılmalılar. Çocuğunuzu eğilimine göre bir spor ya da sanat dalının eğitimine veya dil kursuna yönlendirebilirsiniz.  Halk eğitim merkezleri, belediyenin düzenlediği kurslar ya da özel kurumların kurs ve etkinliklerini çocuğunuzla beraber değerlendirebilir ve arasından istediği biri/birkaçını seçebilirsiniz.

·         Ailece geçirilen keyifli zamanları artırmaya çalışarak, çocuğun yıl boyunca özlediği, yapmak istediği aktivitelerde ona eşlik etmek önemlidir. Ailece tatile gitmek ve çocukla yeni yerler, tarihi ve doğal güzellikleri gezmek hem çocuk-anne-baba ilişkisini yakınlaştıran bir deneyim olur hem de çocuğunuzun çok yönlü gelişimine katkıda bulunur. Farklı şehirler ya da ülkelere gitme imkanı olmayan aileler kendi şehirlerinde bulunan tarihi ve kültürel gezilerle çocuklarının zihinlerini canlı tutabilirler. Çevredeki imkanlar dahilinde oyun parkı, sinema, tiyatro, müze gezileri gibi etkinlikler yapılabilir, akraba ziyaretleri ile çocukların aile ruhunu anlaması, birlik ve beraberliğin önemini keşfetmesi sağlanabilir. Evde ailece ebru, taş boyama, yaratıcı oyunlar, sinema saati, kek yapma, çiçek dikme gibi etkinlikler yapılarak eğlenceli vakit geçirilebilir.

·         Tatilde, zayıf olunan alanlardaki bilgi ve becerilerin iyileştirilmesi için akademik aktivitelere de zaman ayrılabilir. Çocuğunuzun eksik olduğu konuların telafisi için düzenli bir plan ile kısa tekrarlar yapması, gelecek eğitim yılını daha rahat geçirebilmesini sağlayacaktır.

Sevgili Anne Babalar, Çocuklarınıza Verebileceğiniz En Kıymetli Şey; Zamanınız!

Anne babalar, iyi ebeveyn olmak ve çocuklarının gelişimine olumlu katkıda bulunmak isterlerken kaygılıdırlar bazen...  Neyi nasıl yapacaklarına, nasıl davranacaklarına karar veremezler...

Çok şey sorarlar, "Şunu nasıl yapalım, bunu nasıl yapalım?"

Ben de hep derim:

"Çocuklar pek çok şeyi tolere edebilir; yeter ki, koşulsuz ve çok sevildiklerini hissetsinler."

Hele ki, ekonomik şartlar meselesine özellikle değinirim... Tabi ki, temel ihtiyaçlardan, temizlik, bakım, gıdadan bahsetmiyorum ama; bir nesneye sahip olamama,  çocuklar üzerinde tek başına olumsuz etki yaratamaz... 

Çocuklar için önemli olan, anne babaları için değerli olduklarını, sevildiklerini, anne babanın kendisiyle vakit geçirmekten keyif aldığını hissetmek ve onlarla güzel anlar yaşamaktır.

Hepimizin yaşamından geriye kalan da bu güzel anılar değil mi zaten?

babalar günü

"babam vefat etti" ağızdan ne kolay çıkıveren bir cümle... oysa anlamı ne kocaman, yarattığı boşluk ne dipsiz...

16 yıl boyunca defalarca kurmak zorunda kaldım bu cümleyi...

başlarda çıkartamıyordum hiç, dilimden dışarı dökemiyordum... hala da pek mahir değilim ya, yine de ilk zamanlara göre iyiyim elbette.

bu cümleyi ilk kuruşum, hatırladığım kadarıyla, 3 yıl sonrasında gerçekleşti ancak.

2004 eylülüydü. ege üniversitesi pdr'yi kazanmıştım. kredi/ burs başvurusu için varyant'taki kyk bürosuna gitmiştim tek başıma...

(babasız büyümek hayatın pek çok anında tek başınalığı getirir beraberinde... kpss'ye girerken, ehliyet sınavına girerken, gece geç saatte eve dönerken de yalnızsınızdır mesela genç yaşınızda... oysa yaşıtınız kızlara babaları eşlik eder hep bu ve benzeri durumlarda...)

kazulet memurlarıyla ve dört duvarın içine doluşmuş işini halletmeye çalışan gergin vatandaşlarla klasik bir devlet dairesiydi. işlemimi yapan kadın, evraklarımı beğenmedi. babamın çalıştığı yerden bir şeyler istedi. ilk defa orada döküldü bu kelime öbeği ağzımdan; 
"babam çalışmıyor benim, vefat etti de..."

ağzımdan çıkmasıyla kendimi dışarı atmam bir oldu. çünkü, başkalarının yanında ağlayamıyordum ben. varyant yokuşundan konak vapur iskelesine kadar ağladım. 

hatırladığım ikinci anım ise, 4 yıl sonrasında. okulu bitirmek üzereyken. son sınıfta bir ders vardı. herkes alanımızdan bir konu seçip 4-5 kişilik gruplar halinde tez çalışması gibi hazırlanıp tüm sınıfa sunuyordu. o günün konusu "kayıp ve yas"dı. başta her şey normaldi. konuya uygun olarak simsiyah giyinmiş olan bir grup sınıf arkadaşım konuya çok iyi hazırlanmıştı ve çok güzel aktarıyorlardı. sonra konu ilerledikçe "yakınını kaybedenlerin gösterebilecekleri tepkiler"i  anlatırlarken kalbim güp güp atmaya başladı bir anda, yüzümü alev aldı. fırlayıp amfiyi terk ettim. yakın arkadaşım koşup geldi arkamdan. durumu biliyordu, sarıldı. "duramayacağım ben" diyebildim zar zor, çıktım okuldan, yürüdüm yürüdüm yürüdüm, ara sokaklarda ağladım.

şimdi büyüdüm artık. evli barklı yetişkin kadın oldum. hatta,  bu yıl itibariyle, babamla geçen yıllarımdan fazla olmaya başladı babamsız geçen yıllarım...

alıştım, böyle yaşamayı öğrendim... 

ama boğazımdaki yumru hiç geçmedi...

(knidos/datça, 1991)

şimdi bugün babalar günü ya; çoğu evde öyle reklamlardaki gibi şen şakrak geçmiyor bugün esasen...

babası vefat eden çocukların, evladı vefat eden babaların boğazındaki yumru büyüyor böyle günlerde... nefes alamıyoruz pek çoğumuz... 

hem sadece vefat nedeniyle mi oluyor bu darlanmalar...

babası bu dünyadan göç etmiş olanların, artık yanında olmasa bile, en azından kalbinde güzel anıları kalmış oluyor kendini avutacak kadar...

diğer yandan, her gün terapi odasında dinlediğim gibi, babalara hep atfedilen "güven" duygusu temin etmek şöyle dursun, çocuğunu pek çok açıdan ve biçimde yaralayan babalar var hatırı sayılır miktarda...

velhasıl, babalar günü de, kime babalar günü, kime sızı günü...

Her Çocuğun Bir Kahramana İhtiyacı Var- Ted Konuşmaları

Bir eğitim öğretim yılının daha sonuna geldik.

Öğrenciler için tamamen bitmiş olsa da, öğretmenler için "mesleki çalışmalar" adı altında devam ediyor temmuza kadar. 

Bu süre zarfı, mesleği profesyonel ve bilimsel olarak yeniden ele almak, yılın muhakemesini yapıp, "bir sonraki yıl kendimize neler katabiliriz" diye düşünmek için önemli bir fırsat.

Buna katkı sağlayacak kitaplar, filmler var pek çok... Bunların yanı sıra, bir de TED konuşmaları var ilham alınabilecek.

Ben ara ara açıp bu konuşmayı izliyorum mesela. İyi geliyor oldukça. Eğitim sektöründe çalışan ya da çocuklara değen yetişkinlere iyi gelir umuduyla paylaşmak isterim sizlerle de:)

Keyifli izlemeler dilerim.

cumartesi şarkısı;)

"People are strange when you're a stranger 

Faces look ugly when you're alone 

Women seem wicked when you're unwanted 

Streets are uneven, when you're down 

When you're strange 

Faces come out of the rain

When you're strange 

No one remembers your name 

When you're strange

When you're strange 

When you're strange 

People are strange when you're a stranger 

Faces look ugly when you're alone 

Women seem wicked when you're unwanted 

Streets are uneven when you're down 

When you're strange 

Faces come out of the rain

When you're strange 

No one remembers your name 

When you're strange

When you're strange 

When you're strange 

When you're strange 

Faces come out of the rain 

When you're strange 

No one remembers your name 

When you're strange

When you're strange 

When you're strange"

çölde çay- bernardo bertolucci

"Ne zaman öleceğimizi bilmediğimiz için,

hayat hiç bitmeyecekmiş gibi gelir.

Ama hiçbir şey çok tekrarlamaz kendini.

Aslında çok az tekrarlar.

Çocukluğunuzun bir öğleden sonrasını,

öyle ki,

hayatınızı onsuz düşünemediğiniz,

sizi derinden etkilemiş bir öğleden sonrayı,

daha kaç kez anımsayabilirsiniz ki?

Belki dört, beş kez daha.

Belki o kadar bile değil.

Dolunayın çıkışını daha kaç kez izleyebileceksiniz?

Belki yirmi.

Ama yine de, her şey sonsuzmuş gibi gelir."

2006 ya da 2007'de izlemiş olmalıyım çölde çay'ı...

ama bu sözler çok daha öncesinde, belki 2001'de belki 2002'de yazılıydı "çok özel defterim"de. bizim zamanımızdaki çoğu gencin beğendiği şiirleri, sözleri, alıntıları not ettiği o güzel defterlerden söz ediyorum. henüz internet yokken, kalem varken...

sahi, internet olmadan onca bilgi nasıl aktarılıyordu acaba? nereden öğrenmiştim o yaşımda bu alıntıyı...

Kitap Okuyunuz, Okutturunuz!

Tıpkı spor gibi kitap okuma da, kültürümüzde tam oturmamış bir mesele diye düşünüyorum.

En basitinden örnek verecek olursam, toplulukta kitap okuyan insana yöneltilen "dikkat çekmek istiyor" ya da "entel" algısı hala yıkılabilmiş değil bence...

Son yıllarda sosyal medyanın etkisiyle kitap fuarlarına, kitaplarla ilgili etkinliklere olan yoğun ilgiyi görmek memnun edici elbette. 

Lakin, sosyal medyada gördüklerimizden yola çıkarak "çok kişi okuyor" tespitine varmanın doğru olmadığını düşünüyorum. Zira sosyal medyada gördüklerimiz, yine kendi seçtiğimiz kişilerden oluşan -gerçekte tanıdığımız ya da tanımadığımız- sosyal çevremize ait paylaşımlar...

Buzdağının görünen kısmı gibi bir şey. 

Görmediğimiz, bilmediğimiz, karşılaşmadığımız hayatlarda okumaya duyulan ihtiyaç, okumaktan alınan zevk, okuma kültürü gibi kavramaların maalesef pek olmadığını düşünüyorum...

Oysa ne güzeldir, kitaplarla insanı anlamak, yaşamı öğrenmek, farklı hayatlara tanıklık etmek... Kimse mahrum kalmasa keşke bu keyiften...

Hem Tuna Kiremitçi'nin de dediği gibi "Başkalarının hayatını o kadar merak ediyorsanız, roman okuyunuz."

Spor Yapın, Yaptırın!!!

Spor, bizde çok iyi anlaşılmayan bir mesele. 

"Spor yapan zayıflamaya çalışıyordur" algısı hakim bizim kültürümüzde.

Halbuki, zayıflamaya yardımcı olmasının yanı sıra, ne büyük faydaları var sporun...

Bilhassa çocuklukta ve ergenlikte...

Çocuğun yemesi, içmesi, uykusu, ders başarısı pek önemsenir ebeveynleri tarafından; ama, sağlıklı gelişimin en önemli ögelerinden spor es geçilir her nedense... Oysa sporun akıl-ruh-beden sağlığına katkıları muazzam!

Çocukların ve gençlerin akranlarıyla paylaşımda bulunabileceği sağlıklı bir mecra sağlaması, rekabet, başarı, takım olabilme- ekip ruhu, disiplin, kaybetmeye tahammül edebilme duygu ve becerilerini güçlendirmesi ilk aklıma gelenler...

Çocukların bitmez tükenmez enerjisini yönlendirebileceği müthiş bir kanal spor. Böylelikle zararlı alışkanlıkları ve olumsuz davranışları önlemede de büyük etkisi bulunmakta.

Velhasıl, yaşınıza, sağlığınıza, zevkinize uygun olan sporu yapın, yaptırın efem;)

2017 mayıs ayı filmler (0) ve kitaplar (1), ve bir de dizi (fi)

"nasıl oluyor vakit bir türlü geçmezken

yıllar hayatlar geçiyor"

diye buyrulduğu gibi o güzel şarkıda; günler, haftalar, aylar nasıl geçiyor, gerçekten hiç anlamıyorum...

ne ara mayıs ayını devirdik de, haziranın bile ilk haftası geçti! şaşılacak şey:)

ne yazık ki, mayıs ayı epey verimsiz bir ay olmuş kitap ve film açısından...

ama, epey gezdim! iki hafta sonu şehir dışındaydım. birinde canım memleketim izmir'deydim, birinde de en sevdiğim memleketlerden akyaka'da.

izmir'de hıdrellezi kutladım annem ve ablamla, kıbrıs şehitleri'nde, kordonda gezdim, bomba yedim çelebi'de, boyoz yedim dostlar fırında, kemalpaşa'da köylerde kahvaltı yaptım.

akyaka'da ise çok yakın arkadaşımın evlilik öncesi eğlencesini yaptık bir teknede. canım ege'nin güzel sularında deniz sezonunu açtım, dut ağaçlarına daldım, 45'liklerle dans ettim.

çok çok güzeldi iki mini seyahatim de:)

eee bu seyahatlerin öncesi, sonrası, hazırlığı, planlaması derken oldukça zamanım gitti. 3-4 haziranda da finallerim olduğundan bu ay bir miktar zamanım da ders çalışmaya (çalışmaya:)) gitti.

hal böyleyken tek bir film bile izlememişim koca ay!

fi

ama bir diziye başladım, yayında olan 9 bölümünü izledim.

"türk standartlarının üstünde" diyorlar, ama, açıkçası ben öyle bulmadım. son yıllarda takip ettiğim tek dizi olan poyraz karayel çok çok daha başarılı bir metine sahipti mesela. ya da ilk türk internet dizisi masum efsaneydi...

fi'de bir yapaylık var beni içine almaya engel olan... oturmamış gibi. 9 bölüm izledim ama sevemedim gitti...

psikanalizin içinden
psikanalist bella habip'in 1996-2006 yılları arasındaki seminer ve konferans notlarını, çeşitli dergilerde yayımlanan makalelerini, psikanalizi tanıtmak amacıyla derleyip toplayarak bir araya getirdiği yazılardan ve konuşmalardan oluşan kitabı.

psikanaliz geleneği

psikanalizin çocuk, ergen ve ebeveyn dünyasına bakışı

psikanaliz ve kadınlık

psikanaliz ve tarih

psikanalizde birey ve topluluk

psikanalizin kliniği

olarak 6 temel başlıkta sunulmuş yazılar. en son da bir deneme yazısı mevcut.

psikanalitik söyleme ve yaklaşıma ilgi duyan herkesin -ruh sağlığı alanından olsun ya da olmasın- severek ve yararlanarak okuyacağını düşündüğüm bir kitap.

tavsiye olunur efem;) 

pentagram- sonsuzluk

haftasonu karaköy nimet han'da katıldığım açık stüdyo gecesinde biri çaldı birden bu şarkıyı...
20 yıllık şarkı...

ne çok dinlerdik ilk gençliğimizde...

sözleri ayrı müziği ayrı güzeldir bu şarkının. dinledikçe dinleyesiniz gelir...

"Sanırsın, dağlarda yol olmaz 

Usanırsın, kalbinde güç kalmaz 

Uzanırsın, yarın olmaz 

Zor günlerin ardında huzur olmaz ki 

Her zaman, umutlar yön bulmaz 

Yarın olsa da, beklenen gün olmaz 

Sözlerim gerçektir 

Yüreğim kardeştir her zaman 

Umudum sonsuzdur 

Uğraşım bitmez hiçbir zaman 

Geliyor geçiyor hayat 

Dönüyor durmuyor dünya"