*9 Haziran 2018- Cumartesi günü, İstanbul-İzmir yolunda instagram hesabıma yazdığım yazı:
Bugün sevgili dedemi uğurlamışız. Aileden, memleketten uzak olmak en çok bu zamanlarda zor... Bundan 8 yıl önce anneannemin haberini aldığımda, ilk defa bu kadar uzun gelmişti İstanbul-İzmir arası...
Şimdi yine öyle...
Dedeler, anneanneler, babaanneler çocukluğumuzun kahramanlarıdır.
Biz yetişkin olurken hızla, onların yaşları ilerledikçe çocuklaştıklarına tanık oluruz.
Sonra da uğurlarız onları öte aleme... (hatta çoğu çocuk ölüm olgusunu onlarla tanır ilk)
“Her ölüm erken ölümdür” der Cemal Süreya.
Doğru, öyledir.
Yine de “Allah sıralı ölüm versin” her dem duamdır dilimde.
Anneannemden sonra, tüm neşesi, yaşam enerjisi sönmüştü dedemin. Şimdi huzurlu, nurludur dilerim ki...
