bildiğiniz üzere, bir türkfilmisever'im ben.
buna rağmen evim sensin'e gitmeyi pek düşünmemiştim. gerek fahriye evcen'e olan antipatim gerek fragmanına denk gelmiş fakat hiç etkilenmemiş oluşum gerek de vizyonda alternatif oldukça iyi filmler oluşu nedeniyle..
ve fakat, pazar günü söz verdiğimiz arkadaşlarımızla buluşmak için cevahir'e gittik ve onların aldığı biletlerle bu filme girmek durumunda kaldık! oysa ki skyfall, bulut atlası ve gergedan mevsimi hemen yanıbaşımızda akıp gidiyordu:(
velhasıl başladı film. tam bir klişeler yumağıyla, düzenli bir şekilde akmayan bir senaryoyla, yapay diyaloglarla karşılaştık.. özcan deniz yine dimdik yürüyüşü, kasları ve atletleriyle, artistik cümleleriyle karşımızdaydı. fahriye evcen'den zaten hiç hazzetmiyordum da, bu kadar da saçmasapan oynayacağını yine de düşünmemiştim. gülüşü mesela kulağınızı öyle tırmalıyor ki, karşınızda 12 yaşında bir çocuk var zannedebilirsiniz! film ikinci yarıdan sonra da tam bir ajitasyon, sanki ağlayasınız diye çekilmiş..
çok fazla film için söylemedim bunu sanırım, ama, gerçekten çok kötüydü film, neresinden tutsan olmuyordu yani.
her şeye rağmen, filmde beğendiğim bir nokta oldu! o da müzikleri... gerçekten güzeldi. bir de fahriye evcen'in türkü söylediği sahneler vardı ve inanamadım, gerçekten dokunaklıydı! "bu kızın da iyi yaptığı bir şey varmış demek ki" dedim:)
bir de filmin esinlendiği/ uyarlandığı (ben bu noktaya çok takılmıyorum. sinema tarihinin olağan işleri bunlar. herkes- yapımcı bulduğu ve yasal prosedürleri hallettiği takdirde- beğendiği bir filmi yeniden çekmekte özgür bence) "a moment to remember" oldukça iyi bir filmmiş! bilginize;)
