çıktığından
beri merak ettiğim, her okuyanın methiyeler dizerek önerdiği, fakat nedense bu
zamana ertelenen bir kitaptı serenad.
ve
nihayet okuyunca, şiddetle önerenleri çok iyi
anladım. kitabı alıp 50-60 sayfayı okuyunca insanı ziyadesiyle saran ve elden
bırakamadan okunan türden merak uyandırıcı ve sürükleyici bir anlatımı var
zülfü livaneli’nin. bence o hep bildiğimiz, tanıdığımızın biraz üzerinde..
belki de hikayenin güzelliğinden..
hem
tam bir roman (tam da sevdiğim gibi), yani olay örgüsü, sıradışı yaşamlar,
gizemler, hüzünlü bir öykü; ama bir yandan anlatılanların büyük kısmı gerçek..
canı
yakan, şaşırtan, gülümseten, ve hep merak uyandıran.
kendine
kızdıran “ben nasıl hiç duymadım tüm bu yaşananları” dedirten, çok fazla bilgi
veren, notlar alınarak okunması gereken…
kısacası:
şiddetle tavsiye edilir!
