öyle garip ki iş hayatı!
hep derlerdi de bu kadarını beklemezdim ben..
"ne oluyor ki? öğrenciyken gayet mutlu, eğlenceli tipleriz de mezun olunca niye canavarlaşalım" diye düşünürdüm.
lakin, işin rengi öyle değil imiş maalesef..
kaldı ki, bildiğiniz üzere, devlet memuruyum ben. yani öyle "yükselme/ kariyer/ patronun gözüne girme/ yerini sağlama alma" gibi özel sektör kaygılarından tamamen uzak bir iş yerinde görev yapıyorum..
öyle çok kalabalık da değil, 10 kişilik kurum.
aman aman ağır ya da çok yoğun bir iş de değil..
ama görseniz, bir huzur bulamıyoruz...
çok canım sıkılıyor bu duruma...
"nedir yani? niye?" diye soruyorum, "ne derdimiz olabilir birbirimizle?"
cevap bulamıyorum, çözüm göremiyorum...
çalışan tüm insanlara kolaylıklar diliyorum.
