yaş aldıkça, alışkanlıklarıma ve rutine daha bağlı birine dönüştüğümü gözlemliyorum.
bu durumu ilk, geçtiğimiz yaz, arkadaş grubumuzla güney tatilimizi planlarken fark etmiştim. herkes tatili uzatma çabasındayken, ben bir an önce yeniden evimde olma çabasındaydım...
sonra hafta sonları çıkılan kısa seyahatlerde gözüme çarpmaya başladı. sanki aylarca gelmeyecekmişimcesine, buzdolabını tüketme çabasına girmeler, yıkanmamış çamaşır bırakmama gayreti...
ve en son da bu sıralar...
haftaya bugün finlandiya'da olacağım. 9-10 günlük bir iş gezisi...
valizimi hazırlamaya başladım bugün. ama valiz hazırlarken o eski zamanlardaki heyecana sahip olmadığımı düşündüm. "keşke 5-6 gün olsaydı" diye düşünürken yakaladım kendimi sonra... derdim, ben yokken ev (düzen) nasıl gidecek... kontrol edemeyeceğim diye yaşadığım kaygı yani... ne boktan bir "yetişkin" davranışı edindim ben böyle...
