Anne babalar, iyi ebeveyn olmak ve çocuklarının gelişimine olumlu katkıda bulunmak isterlerken kaygılıdırlar bazen... Neyi nasıl yapacaklarına, nasıl davranacaklarına karar veremezler...
Çok şey sorarlar, "Şunu nasıl yapalım, bunu nasıl yapalım?"
Ben de hep derim:
"Çocuklar pek çok şeyi tolere edebilir; yeter ki, koşulsuz ve çok sevildiklerini hissetsinler."
Hele ki, ekonomik şartlar meselesine özellikle değinirim... Tabi ki, temel ihtiyaçlardan, temizlik, bakım, gıdadan bahsetmiyorum ama; bir nesneye sahip olamama, çocuklar üzerinde tek başına olumsuz etki yaratamaz...
Çocuklar için önemli olan, anne babaları için değerli olduklarını, sevildiklerini, anne babanın kendisiyle vakit geçirmekten keyif aldığını hissetmek ve onlarla güzel anlar yaşamaktır.
Hepimizin yaşamından geriye kalan da bu güzel anılar değil mi zaten?
