eskiden, çocukluğumda, ilk gençliğimde kaset almak diye bir şey vardı. ablamla sevdiğimiz şarkıcıların kasetlerini alırdık. sıkılana kadar döndüre döndüre aynı kasedi dinlerdik uzun süre.
çok sevdiğimiz özel şarkıları başa alıp alıp üst üste dinlerdik dinlemesine, ama, kaset sistemi sayesinde albümdeki tüm şarkıları bilirdik. şarkı sırasıyla bilirdik çoğu zaman, a yüzü 4.şarkı gibi:)
sonra öyle mi oldu ya? bir şarkıyı beğenip onu bilgisayara indiriverme dönemi başladı. öyle olunca şarkıcıları, albümleri tanımaz oldum. sadece şarkılar kalmaya başladı aklımda, sevdiğim şarkılar, o kadar... oysa, tüm albümü bilmenin, şarkıcı ile derinlemesine tanışmanın tadı ne güzeldi.
hatırladığım kadarıyla, en son aldığım kaset, "nazan öncel- yan yana fotoğraf çektirelim"di. dolayısıyla tüm şarkılarını sözleriyle baştan sona bildiğim son albüm de o. çok da severek dinlemiştim. lise sondaydım, 2004'tü sanırım. en çok gül pansiyon'u severdim...
bugün hayatımdakisevgiliinsan'a "beyoğlu'na götür beni/ kitaplara bakalım" diyerek uyandım:)
sahaf festivaline hala gidemedim de, ondan oluyor.
bugün de gidemedik sonuç olarak.
ama oturdum dinledim tüm albümü. beyoğlu'na torpil geçtim, 5 defa dinledim.
"beyoğlu'na götür beni
kitaplara bakalım
sokaklarda gitar çalalım
tatil için para yapalım
oturalım bir yerde
bir iki laf edelim
sinemaya gidelim sonra
karanlıkta öpüşelim
mesela acı yok, ağrı yok, sızı yok
cepte para çok
hadi gel gidelim yaraları saralım
hadi gel gidelim anıları yazalım
afrika'ya götür beni
osibisa, mandela
çöllerde dolaşalım
develerle mesela
avrupa'ya gel benle
uyuruz köprülerde
beatles, van gogh, don quijote
bir şarap şişesinde
bir bilet alalım trenlere binelim
çuf çuf gidelim
hadi gel gidelim, yaraları saralım
hadi gel gidelim, acıları yazalım
kıyılara götür beni
kıyıları yaşayalım
takalara binelim
balıkçılık yapalım
kapı kapı gezelim
maceraysa değer
hayat acılardan geçer
battı balık yan gider
mesela acı yok, ağrı yok, sızı yok
sözde neşe çok
hadi gel gidelim yaraları saralım
hadi gel gidelim tutuşalım yanalım"
