bayrak
ey bir muharebe meydanında
avuçları kanımla dolu
kafası gövdemin altında
bacağı kolumun üstünde
cansız uyuyan insan kardeşim!
ne adını biliyorum
ne günahını.
ihtimal aynı ordunun neferleriyiz
ihtimal düşman.
belki de tanırsın beni.
ben İstanbul' da şarkı söyleyen
tayyareyle Hamburg' a düşen
majino' da yaralanan
atina' da açlıktan ölen
singapur' da esir edilenim.
alınyazımı kendim yazmadım
bununla beraber biliyorum,
o yazıyı yazanlar kadar olsun,
çiçekli dondurmanın tadını
cazbant sesindeki sevinci,
meşhur olmanın azametini.
sen de nimetler tanırsın biliyorum;
çaydan, simitten,
kalınca bir paltodan gayrı.
zeytinyağlı enginar, kremalı keklik
bir kadeh black and white viski,
kıl pranga kızıl çengi bir esvap.
yirmi yıllık çalışmanın
bir kurşunluk hükmü varmış,
hayata harkof bölgesinde atılmakmış nasip;
aldırma.
biz bir bayrak getirdik buraya kadar;
onu da ileriye götürürler;
şu dünyada topu topu
iki milyar kişiyiz,
birbirimizi biliriz.
