hayatta en gıcık olduğum şeylerden biri, liseden
sonra bile, her yere babası tarafından götürülen kızlar. sınavlara, iş
görüşmelerine bırakılan, hatta bazen çıkışı beklenen hani…
oysa kendi ayakları üzerinde durabilmek, her
işi kendin başarabilmek gibisi var mı?
(imrendi...)
