hayatımdakisevgiliinsan'dan öğreneceğim çok şey var...
onu hiç ama hiç "stresli" ya da "telaşlı" görmedim mesela... hep sakin ve rahat...
en sevdiği söz "du bakalım"...
benim gibi panikleri, kaygıları ve korkuları yok hiç...
aaa ama 2 konuda korkusu var onun da; unutmuşum.
biri, denizde açılmam :)
diğeri de, esenler'e bilet bulmaya gitmem :)
ondan öğrenmem gereken bir diğer şey de, çok güvenli oluşu. yani, güven duygusu çok gelişmiş. ne desem, ardını aramaz, "acaba" demez, "ne demek istedi şimdi" diye kendini yemez...
bu özelliği, direkt soramayıp/ söyleyemeyip kendisinin anlamasını beklediğim durumlarda beni çıldırtabiliyor gerçi.
son derece ince ve düşünceli biri olmasına rağmen, dolandırarak sorduğum sorulardan hiç beklediğim cevapları alamıyorum.
örnek gerekirse, 2-3 ay önce yaşanan bir diyalogumuz:
"hayatta en çok ne istersin?"
"senin gibi 9-3 çalışmak."
