pek iyi bir tiyatro izleyicisi olduğum söylenemez. yılda 5-6 oyun görüyorumdur ortalama. çoğunda da bir yerden sonra sıkılırım, bitsin isterim. (bir de kültürlü insan olmakla; tiyatro/ opera/ bale izlemenin ilişkisini tam kavramış değilimdir, de, o ayrı konu.)
5 yıl önce, izmir'de, nisan'da düzenlenen tiyatro şenliklerinde izleme fırsatı bulduğum 2 oyun çok etkilemişti beni. biri kara sohbet diğeri karar kimin.
yılllar sonra, dün akşam 130 dk. boyunca keyifle seyrettim tehlikeli oyunlar'ı. ışık, müzik yok; dekor sade (yalnız 2 salıncak). oyuncu erdem şenocak, elleriyle, ayaklarıyla, mimikleriyle, tonlamalarıyla çok başarılı. mutlaka görülmeli.
oyun, oğuz atay'ın aynı adlı romanından oyunlaştırılmış; 80' ve 50'lık 2 perdeden oluşuyor; tek kişilik; itü maçka kampüsünde ocakta da gösterimleri devam edecek gibi duruyor. ben bir daha izleyebilirim, sizleri de beklerim.
oyunda pekçok vurucu monolog var elbet. lakin benim en çok hoşuma gidenlerden biri:
"tehlikeli oyunlar oynamak isteriz; ama, kılımıza zarar gelsin istemeyiz."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder