beklentilerim kırıyor beni..

“pazar günü taşınıyorum” dediğimde, “bir şeye ihtiyacın var mı” dan çoktan geçtim de, “veli toplantısına tüm öğretmenler katılıyor” diye kestirip atılmasaydı keşke… kırılıyorum ben… biraz destek bekliyorum sanırım… ne bileyim babacanlık falan… artık yok mu öyle şeyler?

komşulardan, evsahibimizden de bekliyorum mesela… burda yalnız olduğumdan sanırım… ihtiyaç duyuyorum yani…

kaldı ki, ben bu kadar özenliyken… doktor işimi bile mesai saatleri dışında halletmeye çalışmak, asla rapor, mazaret izni almamak, gıda zehirlenmesi halimle bile çalışmak (ki bilenler bilir ne menem bir şey olduğunu) gibi ayrıntılara dikkat ederken…

dokunuyor bana...