Perşembe, Mart 28, 2013

hollanda'ya hoş geldiniz!

Emily Perl Kingsley,  farklı gelişen /engelli bir çocuğa sahip olmakla ilgili hislerini bu şekilde ifade etmektedir:

"bir bebek sahibi olacağınızı anladığınızda yaşadığınız duygu, italya’ya güzel bir seyahat planı yapmaya benzer. italya hakkında bir sürü kitap, broşür alırsınız. harika planlar yapmaya başlarsınız: collessium, mikalanjelo’nun davut’u, venedik’te gondollar… italyanca birkaç sözcük bile öğrenirsiniz. her şey çok heyecan vericidir.
aylar süren beklemenin ardından o gün gelir, çatar. bavullarınızı toplar, yola çıkarsınız. birkaç saat süren yolculuktan sonra, uçağınız havaalanına iner. 



hostes mikrofonu eline alır ve “hollanda’ya hoş geldiniz!” der.
 “hollanda mı?” dersiniz.  “ne hollanda’sı? ben italya’ya bilet almıştım. benim İtalya’ya gitmem gerek. tüm yaşamım boyunca oraya gitmenin düşünü kurdum ben.”
fakat uçuş rotasında bir değişiklik olmuş, hollanda’ya inmişsinizdir. dahası orada kalmanız gerekir.
önemli olansa; sizi korkunç, iğrenç, açlığın ve hastalıkların pençesindeki pis bir yere bırakmamış olmalarıdır aslında. sadece farklı bir yerdesinizdir. alışverişe çıkıp yeni broşürler- kitaplar almanız, yeni birkaç sözcük öğrenmeniz gerekmektedir sonuçta…
ve belki, daha önce hakkında hiçbir şey bilmediğiniz insanlar tanımak zorunda kalacaksınızdır.
gittiğimiz yerse, sadece farklı bir yerdir. oradaki yaşam belki italya’dakinden daha yavaştır. italya kadar etkileyici de değildir. fakat, bir süre orada öylece kaldıktan sonra; nefesinizi tutar ve etrafınıza bakarsınız…
yel değirmenlerini fark edersiniz… etrafınızı saran, oraya ait ne kadar güzellik varsa her şeyi fark edersiniz… ve laleleri…
fakat tanıdığınız herkes italya’ya gidip gelmektedir. sürekli orada geçirdikleri güzel anılarını anlatmaktadırlar.
ve yaşamınız boyunca “evet benim de gitmem gereken yer orasıydı. ben de aynı planı yapmıştım.” dersiniz. 

sırf bu nedenle duyduğunuz acı asla, asla dinmez. çünkü yitirdiğiniz düş, çok önemli bir düştür. ancak; tüm yaşamınızı italya’ya gidemediğiniz için üzülerek geçirirseniz, hollanda’nın güzelliklerinden hiçbirinin tadını çıkaramazsınız..."

12 yorum:

  1. O kadar güzel bi yazı olmuş ki.. anlatamıyorum.. Benim sorunum tam da buydu.. Teşekkürler bu güzel paylaşım için.

    YanıtlaSil
  2. İnan tüylerim diken diken oldu,çok güzel bir bakış bu,zaten onların dünyasında da biz engelli oluyoruz...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili sedenist,
      ben de özellikle ilk duyduğumda çok çok etkilenmiştim..

      Sil
  3. Nekadar ilginc ve nekadar etkileyici bir benzetme. Cok duygulandim okurken...tekrar tekrar okudum... Güzel oldugu kadar aci...ve cok acik yüreklice.

    Cok tesekkür ederim bu güzel ve anlamli paylasim icin. Ben bir cocuk hastanesinde calisiyorum hemsire olarak ve bugüne kadar böle annelerle cok sohbetlerim oldu. Onlarin anlattiklarina cok benziyordu. Onlar da "Hollanda'yi" sonradan cok cok sevmislerdi ve oradan asla ayrilmak istemiyorlardi. Zaman zaman "Italya" hayelleri yüreklerini burksa da...


    Ve bir sey daha eklemek istiyorum, konuyla hic alakasi olmasa da. Söz vermistim cünkü daha önceki "Bin muhtesem Günes" baslikli yazinda:)

    Kitabi okudum ve okadar etkilendim ki. Ilk kitabi olan 'Ucurtma avcisi'ni okumustum birkac yil evvel, onu da cok sevmistim ama sanki bu beni daha cok etkiledi. Cok sevdim romani.

    Esime anlatmistim, o da merak etti fakat ben almancasini okudugum ve onun almancasi okadar iyi olmadigi icin ona da türkcesini ismarladim ve onu da birlikte okuduk (ben okudum o dinledi):) cünkü ben türkcesini de cok merak ettim. Yani iki kez okumus oldum ve ikinci kez yine cok etkilenerek okudum.

    Velhasil harika bir kitap.

    Cok selamlar
    Ayse





    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili Ayşe,
      ben de işim gereği hergün engelliler ve aileleri ile karşılaşıyorum.. bu yazının çok anlamlı olduğunu düşünüyorum ben de...
      kitabı paylaşmayı unutmaman ne hoş! :)
      sevdiğim biriyle eş zamanlı okumak da ne keyifli olmuştur!

      Sil
  4. Ezgi'cim, bayıldım. Diğer engeller için de genelleyebiliriz aslında bunu... Anne olmayı planlayan ve ram'da çalışan biri olarak korkularımı tahmin edebilirsin. Umarım İtalya'ya giderim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili nUR,
      umarım canım!
      anne olmayı planlıyorsun demek!!! sağlıkla ve hayırlısıyla olur inşallah;)

      Sil
  5. ne kadar hoş ve anlamlı bir yazı olmuş..çok beğendim bende..

    YanıtlaSil
  6. hikaye çok etkili, çok içten... buruk ama güzel yine de...


    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili zeze,
      beğenmene sevindim.
      doğru tarif etmişsin; buruk, etkileyici, içten..

      Sil