bugün bu toprakların en acı, en utanç verici günlerinden birinin 20. yıl dönümü....
yüreğimiz cayır cayır hala...
en acı olansa, bu 20 yılda değişen pek de bir şey olmadığını görmek.... hala kendine benzemeyene bunca tahammülsüz olması insanların...
ne zaman görmezden gelmekten, susturmaya çalışmaktan, bastırmaya uğraşmaktan vazgeçeceğiz; işte o gün barış gelecek!
karşımızdaki gördüğümüz, dinlediğimiz, anlamaya istekli olduğumuz, sevmeye çalıştığımız gün...
yok sayamayız, baskılayamayız!
dikkate almak, önemsemek ve tanımak zorundayız!
aleviyi, kürt'ü, kadını, eşcinseli, çevreciyi, dindarı, ateisti....
ayrımcılığa uğrayan ve talepleri olan herkesi...
ayrımcılığa uğrayan ve talepleri olan herkesi...
başka yolu yok! başka çözüm yok!
bugün de ismail türüt tarafından "allahsız, şerefsiz" ve hasan karakaya tarafından "kaltak, pezevenk" olarak itham edilmişiz...
eyvallah...
en çok istiyor, bu bölünmeyi. Kimse inkar etmesin.
YanıtlaSilsevgili Zeynep Özmen Ünlü,
Silherkesin kendi olabildiği ve o şekilde kabul görebildiği bir toplum olabilmek niye bu kadar zor...
öyle üzülüyorum ki, nereden geliyor bunca tahammülsüzlük ve nefret?