Perşembe, Ocak 14, 2016

terapi odası

bazen hissedersin.
karşında oturur, ilk seansta anlatmaz. 
ama bilirsin.
zamanı gelince anlatacaktır...
seni test eder, güvenmek ister önce.
yüzeysel konularda dolaşır, gündelik sıkıntılar vs...
sonra bir gün,
bilmem kaçıncı seansta "çocukluğumda" diye başlar söze...
anlarsın ne diyeceğini.
duymak istemezsin sonrasını...

kalbim sıkışıyor bugün.
öyle bir iş değil bizimki...
ofiste bırakıp eve gelip normal normal devam etmek çok zor bazı günler...


korumak istiyorum tüm çocukları.
kimse onları incitemesin istiyorum...

4 yorum:

  1. Başkalarının acısında yol bulmaya çalışmak... Bir acılar yumağını çözmeye çalışırken acılara gömülmek...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili Makbule Abalı,
      ne de güzel tercüman olmuşsun yaşadıklarıma...

      Sil
  2. Kolaylıklar diliyorum size.
    Ne devlet ne de tanrı korumuyor tüm çocukları. :(
    Kötülükleri besleyen bir zihniyete sahip milyonlarca insan var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili Şahin Shirin Erdem,
      teşekkür ederim.
      ne yazık ki koruyamıyoruz... çok fazla kötülük var. her birimizin de payı var mı acaba az da olsa...

      Sil