çok fazla kitap alıyorum. okuyabileceğimden çok... çok kitabı merak ediyor, edinir edinmez merakla kurcalıyorum, elimde gezdiriyorum günlerce. ama devam etmiyorum, tamamlamadan bırakıp bir başka kitabı alıyorum elime. tüketim çağı mı bu hale getirdi beni? modern insana yaraşır biçimde kitaplar konusunda da doyumsuz oldum? bilmiyorum.
romanlar ayrı ama. romanlar sürüklüyor beni. başlayınca bitiriyorum muhakkak. en çok roman okumayı seviyorum ben. sanırım bilgi için değil, keyif için okuyanlardanım... farklı yaşamlar, insana dair gözlem ve tespitler keyif veriyor bana. yabancı hayatlara tanıklık etme hissi hoşuma gidiyor.
sonsuzluğa nokta
yeni yılın ilk kitabı da bir roman oldu.
hasan ali toptaş, son 2 yıldır bloglardaki methiyelerden duymuş olduğum ve çok merak ettiğim bir yazardı. aslen heba'yı okumak istiyordum en çok. ve fakat, kitap fuarında, sahaflarda bu romanını bulup almıştım kasımda.
dili kullanım açısından oldukça zengin bir roman. anlatım kronolojik bir sıra izlemiyor, geçmişe gidip geliniyor.
yaşama, insana, taşraya, sıkışmışlığa dair güzel tespitler barındırıyor. severek okudum ben.
bir yazar anlamak, tanımak için bir kitap yetmez asla...
devam edeceğim hasan ali toptaş okumaya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder