umut sarıkaya tipi mutsuzluk yaşadım bugün üstüste.
paylaşim sizlerle:
1) metrobüste oturduğum koltuğun yakınında yaşlı bir teyzenin ayakta beklemesi, benim uykusuzluk ve yorgunluktan bayılacak durumda olmam, teyzeciğe yer verememem, ama o baskıyla içimin içimi yemesi, bir türlü huzur bulamamam, "ulan yer versem daha rahat olurdum" diye düşünmem, metrobüste oturacak yer bulabilmiş oluşuma sevinememem.
2) hiç de dikkatsiz biri olmamama rağmen, marketten aldığım %100 elma suyunun (en sevdiğim), evde kayısı nektarı (en sevmediğim) olduğunu fark etmem anında yaşadığım şaşkınlık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder