kanal 24- tematik film kuşağı'nda denk geldim.
severek izledim.
güney kore asıllı bayan yönetmen "Ounie Lecomte"nin kendi hayatından da izler taşıyan, 2009 yapımı, dramatik filmi...
güney kore sinemasının genel tarzı olan sadelik ve derinlik, bu filmde de görülüyor ve duyguları vermeye yetiyor.
"terk edilmişlik duygusu" ile "kayıp ve yas"la baş etmeye çalışan küçük çocuğun yaşadığı psikolojik süreçler oldukça etkili olarak izleyiciye yansıtılabilmiş.
depresyondaki bir çocuğun göstereceği davranışlar, yaşamdan vazgeçme isteği öyle gerçekçi ki... bir o kadar da naif...
ölen kuşunu toprağa gömdükten sonra, gömülürse kendinin de öleceğine inanacak kadar...
psikolojik çözümlemelere yatkınlığıyla, meslektaşlarıma -özellikle- önerebileceğim bir film.
Sade, derin işlenen ve izledikten sonra insana bir şeyler katan filmleri çok seviyorum. İçsel yalnızlığın masalsı öğelerle işlenmiş olduğu Pan'in Labirenti'ni çok sevmiştim. Şimdi bu filmi de çok merak ettim izleme listeme alacağım.
YanıtlaSilhttp://gizliteras.blogspot.com/
sevgili Giz,
YanıtlaSilfilm, sanırım, tam da tarif ettiğin gibi... biraz da buruk. ama ajitasyon yok. duru ve olduğu gibi.
Pan'ın Labirenti benim için de en özel filmlerdendir;)
yorumlarım spam olarak iletilince adsızdan yorum bırakmaya karar verdim. önerilerin her zaman zevkime uygun şeyler olmak zorunda mı? :) en yakın zamanda izleyeceğim umarım. hep paylaş hep paylaş bizimle böyle güzellikleri :)
YanıtlaSilsevgili adsız,
YanıtlaSilblogspot bu ara yine sıkıntılı maalesef.
zevklerimizin uyuşması ne hoş, paylaşımlarım işe yarıyorsa çok mutlu olurum;)
paylaşalım tabi, hepimizin birbirimize katacakları var;)