blogu tweeter'laştırmak- 5

@ 26 yaşında bir insanın facebook iletisine "parmağım uf oldu gece gece" yazması normal mi? bir ben garip bulmuyorum di mi böyle tipleri? ahh, bi de altına yazılan yorumlara ne demeli: "kıyamam", "ne oldu canım" vs.

@ anne-babadan "bizimkiler" diye söz etmek de itici bence.

@ sabah dolmuşun camından "tren yolu" oynayan çocuklar gördüm. hani, iple. sen parmaklarınla ipe bi şekil verirsin. karşındaki de alır senden parmaklarıyla ve sonra sen ondan alırsın... kim bulmuş bu oyunu diye merak ettim. çok ilginç bence böyle bi oyunu keşfetmek. koşmalı, saklanmalı oyun keşfedilebilir de sanki, bu nasıl keşfedilmiş ki ya?

@ bi de çocukken ben, arabaların önden görünüşlerini insan yüzüne benzetirdim. (farları göz olarak düşünün. belki de zaten düşünmüşsünüzdür çocukluğunuzda.) ifadeleri vardı bence; kızgın, sevimli, mutlu vs.

@ genelde banyo yapar öyle uyurum ben. bazen, mecalim kalmıyor, "emeen, 15 dk erken uyanır, sabah yaparım" diye yatıveriyorum. sabah da, çoğunlukla, banyo için uykudan feragat edemiyorum. sonra, işyerinde, bütün gün nefret ediyorum kendimden, saçlarımdan. öyle kızıyorum ki, "noldu 15 dk. daha uyudun da" diye.

@ bi de tel toka kadar "nasılkaybolduğubelliolmayan" bir şey varsa, o da pantolon çorabıdır. tam evden çıkmadan, aceleyle aranır, çekmece alt üst edilir. zamanında o kadar almışım, depolamışım; bula bula nerden girdiyse çekmeceme, babaanne rengi soluk bir çifte ulaşılır. gün boyu, ayakkabı ile pantolan arasındaki o küçük ama sinir bozucu görüntü rahatsız eder insanı.