sürekli hastalık ve doktor macerası anlatıp dertlenen teyze gibi oldum; ama, söz bu son! (en azından bir süreliğine;))
neyse efendim, şurada anlattığım üzere, geçen perşembe şişli etfal endokrin bölümüne gidip doktorun istediği tahlilleri yaptırdım.
doktora tahlil sonuçlarımı alınca kendisine hemen gelip gelemeyeceğimi sorunca bana "1 hafta- 10 gün içinde öğleden sonra randevusuz gelebilirsiniz" dedi, ben randevusuz kabule şaşırınca "bankodakiler sorun çıkarabilir, öyle olursa direkt bana gelin" dedi.
velhasıl "1 hafta 10 gün" muğlak bir zaman birimi olduğundan ve işimi şansa bırakamayacağımdan, 1 hafta dolmadan gitmekten yanaydım.
bugün nihayet erken çıkabildim ve koşa koşa gittim hastaneye.
3,5'ta gişedeydim, durumumu anlattım, şak yeni bir bilgi:
"yalnız kontrol muayeneleri için 1de gelip barkod alınıyor, barkodsuz alamayız".
biraz açıklamaya çalıştım ama baktım insani bir pırıltı yok memurda, doktorun kapısına gittim, odaya gelmesini bekledim 15 dk.
geldikten sonra allahtan sırada hastası yoktu da, hemen giriverdim.
durumu ona da anlattım, barkod sordu o da, dedim:
"vermediler, 1'de gelmem gerekiyormuş ama siz o gün öğleden sonra gelebileceğimi söylediniz, ben de anca gelebildim işten izin alıp"
"tamam gelin o zaman" dedi!
nasıl ya, nasıl yani? madem olabiliyor, neden o gişedeki memur benim 1 günümü daha almaktan yana tavır sergiliyor?
neyse, sevindim ben, sonuçlarımı gösterdim. ve doktorumuz elbette ki asla göz teması kurmayarak:
"ne kullanıyordun sen?" dedi
"....... 50 mg" dedim
"devam et" dedi.
"eee, reçete?" dedim
"artık reçete verilmiyor zaten, ama şu an sisteme de işleyemiyorum arızalı" dedi
"ee sgk karşılamayacak yani" dedim
"zaten çok ucuz ilaç" dedi
"ben bir de kansızlık ve b12 eksikliği ilaçları kullanıyorum, o gün de söylemiştim, onları da yazdıracaktım ama?" dedim
"onların benimle alakası yok" dedi
"iyi" dedim..
ve lanet ettim bir kez daha..
adı da "eğitim araştırma hastanesi" bir de!
özele güvenilmiyor ota boka tahlil tetkik çıkarıyorlar diye, devlete de güvenilmiyor ilgisizlikten ölecekler diye...
ne diyim, allah herkese sağlık nasip etsin, kimseleri düşürmesin hastanelere..
o kadar kırgın çıktım ki yine hastaneden, çok sevdiğim osmanbey bile kötü göründü gözüme.. daha da genelleyip, yere göğe sığdıramadığım istanbul'dan soğudum bir anda.. öyle küçük öyle değersiziz ki her birimiz burda, çünkü ölümüne kalabalık, herkes yaşam mücadelesinde..
"yaşanmaz burada, gidelim" dedim kendime..
Burası İzmit, sanırım biz daha iyi durumdayız. Özel hastanelerin, doktorların çözemediği derdimi devlet hastanesinde çözdüm. Ağzımda kitle çıktı, drlar cesaret edemedi, plastik cerrah yarın sabah gel alayım onu dedi. Ms hastasıymışım 5 sene gezmediğim dr kalmadı, bir de devlete gideyim dedim, bu başka birşey deyip araştırdı ve ms tanısıyla üniversiteye gönderdi. Ama çocuk için gittiğimde ifrit oldum, çocuklarımıda bir daha götürmedim. belki 7 sene oldu.
YanıtlaSilİstanbul Pendik'te babaabnnem kaza geçirdi, kimliği de yokmuş. Kendinde ama iç kanaması olan kadını sedyede koridorda bırakmışlar 9 saat sonra can verdi yazık.
Allah ellerine düşürmesin yani.
sevgili Sena Çeyiz,
Silöncelikle geçmiş olsun ve başınız sağ olsun..
amin, allah düşürmesin..
Türk insanının acıklı halleri işte. En kötüsü de kanıksamış olmamız, sesimizin soluğumuzun çıkmaması bence. Geçmiş olsun...
YanıtlaSilsevgili resimli günlük,
Silevet aynen.
1-2 seferden sonra, ne ile karşılaşacağını biliyorsun ve şaşırmıyorsun kabalıkları karşısında..
Allah kimseyi devlet hastanelerine muhtaç etmesin :((
YanıtlaSilGerçi özel hastaneler de insanın kanını emer gibi parasını hortumluyorlar :((
Allah kimseyi hastanelere mecbur etmesin, diyelim en iyisi :((((
sevgili Düş Kızı,
Silhangisine, neye güveneceğimizi bilemiyoruz maalesef..
amin, allah herkese sağlık nasip etsin!