kedicikleri de ben çekmedim ki maalesef

hergün, gün içinde, çeşitli yakalanası, fotoğrafı çekilip saklanası (nedir bu saklamak/ kaçırmamak tutkusu?) şeyler görmeme ve her defasında " ah makinem yanımda olsaydı" dememe rağmen, akşam eve gelince, gerekli gereksiz bilimum eşya bulunan çantama makinemi atmamın aklımın ucundan bile geçmemesi!

takip eden günlerin sabahlarında da, evden çıktıktan sonra, hani çoğu şey için olur ya, "tühh yaa, bugün de unuttum" gibi bir hissiyatımın olmayıp, makinemi yalnız ve ancak ihtiyaç duyduğum anlarda hatırlamam!

not: evet, uykusuz okuyorum.