bir şeyin olması için çok üstelediğimde, korkuya kapılıyorum bir anda... sonunda kötü bir şey olacak ve çok pişman olacakmışım gibi...
örnekle açıklamak gerekirse; birine bana gelmesi için ısrar edersem, o gelene kadar, "ya yolda başına bir şey gelirse benim yüzümden" diye geçiriyorum içimden... dua ediyorum sağ salim gelsin diye...
buraya kadar zor, biliyorum. ama daha da zoru var:
yeterince üstelemezsem de, "belki de şimdi kötü bir şey olacak, biraz daha ısrar etse miydim" diye geçiyor aklımdan...
hayat bana zor, yemin ederim.
nasıl bir kontrol sanrısı'ysa bu... sanki, olaylara yön vermek elimdeymiş gibi...
Olacak olan varsa, zaten olur. Olmayacaksa da, Rabbim "Ol!" derse olur. Kendini bu kadar sorumlu tutarak huzurunu kaçırma derim. Rahat ol, dediğin gibi böyle kendini de hayatını da zora sokarsın.
YanıtlaSil:)
Sevgiler...
sevgili Firari Yolcu,
YanıtlaSilçok haklısın..
hayatta sahip olmadığım bir rolü üstlenme zannıyla yoruyorum kendimi resmen..